1η Ημέρα: Σάββατο 26 Ιουλίου 2025
ΑΘΗΝΑ – ΠΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΝΤΙΑΡΜΠΑΚΙΡ (ΜΕΣΩ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ)
Πτήση προς Κωνσταντινούπολη
Συγκέντρωση στο αεροδρόμιο ΕΛ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ της Αθήνας στις 13.30 και συνάντηση με τον συνοδό της εκδρομής μας για τις απαραίτητες διαδικασίες.
Πτήση με τις Turkish Airlines (ΤΚ-1850) προς Κωνσταντινούπολη (Istanbul International Airport/IST) στις 15.40. Άφιξη στην Πόλη στις 17.20 (τοπική ώρα).
Πτήση προς Ντιάρμπακιρ
Πτήση από Κωνσταντινούπολη προς Ντιάρμπακιρ με Turkish Airlines (ΤΚ-2610) στις 19.30 με άφιξη στις 21.30 (τοπική ώρα).
Άφιξη στο τοπικό αεροδρόμιο, μεταφορά και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο. Δείπνο και διανυκτέρευση.
*Για πτήσεις από Θεσσαλονίκη ή άλλες πόλεις επικοινωνήστε με το γραφείο μας
2η Hμέρα: Κυριακή 27 Ιουλίου 2025
ΝΤΙΑΡΜΠΑΚΙΡ – ΕΡΖΕΡΟΥΜ
Το Ντιάρμπακιρ είναι αρχαιότατη πόλη που αναφέρεται σε Ασσυριακές και Αραμαϊκές πηγές. Το σημερινό της όνομα προέρχεται από την αραβική φράση «χώρα (της φυλής) του Μπάκρ» και ήταν η μεσαιωνική πρωτεύουσα της Άνω Μεσοποταμίας. Η ονομασία Μεσοποταμία, δόθηκε από τους αρχαίους Έλληνες, καθώς βρίσκεται εν μέσω των δύο μεγάλων ποταμών Τίγρη και Ευφράτη και ανήκει στην ευρύτερη περιοχή που χαρακτηρίζεται ως «Εύφορη Ημισέληνος».
Η πόλη του Ντιάρμπακιρ, είναι γνωστή για την ιστορία, τον πολιτισμό και το μοναδικό τείχος της από μαύρο βασάλτη, μήκους 5 χιλ. που περιβάλει την παλιά πόλη (Μνημείο UNESCO). Η πόλη βρίσκεται κτισμένη στις όχθες του ποταμού Τίγρη και υπήρξε σημαντικό κέντρο ήδη από την περίοδο των Χετταίων με πλούσια ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά. Σημειώνουμε ότι μέχρι τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, η πόλη είχε σημαντικό χριστιανικό πληθυσμό, αρμενικό και συριακό. Γνωστότερο τοπικό αγροτικό προϊόν είναι το καρπούζι που αποτελεί και το έμβλημα της πόλης (επικαθήμενο πάνω σε μικρογραφία των τειχών).
Στην πεζή περιήγηση μας, στην πόλη θα δούμε :
- το Μεγάλο Τζαμί που κτίσθηκε γύρω από Χριστιανικό Ναό, κατά το πρότυπο του Μεγάλου Τζαμιού της Δαμασκού.
- τον Μιναρέ με τα Τέσσερα Πόδια (μοναδικό αρχιτεκτονικό στοιχείο της ισλαμικής αρχιτεκτονικής)
- τον Χαλδαϊκό Χριστιανικό Ναό του τοπικού Άγιου Πετυούν του 1700
- τον Αρμενικό Χριστιανικό Ναό του Αγίου Κυριακού του 1883 (ο μεγαλύτερος
Αρμένικος Ναός σε όλη την Μέση Ανατολή).
Χρόνος ελεύθερος στα παραδοσιακά καραβανσαραϊ της πόλης όπου θα σας μαγέψουν τα χρώματα και τα αρώματα της Ανατολής. Αξίζει να δοκιμάσετε την τοπική σπεσιαλιτέ, το Μεφτουνέ (αρνί κοκκινιστό με μελιτζάνες) και το γλυκό Μπουρμά Κανταϊφι (με φυστίκι Άντεπ).
Το μεσημέρι θα έχουμε χρόνο για χαλάρωση στην ιστορική γέφυρα του Τίγρη ποταμού (γνωστή και ως η Γέφυρα με τα Δέκα Μάτια) που συνδέει τις δύο όχθες του Τίγρη με ογκόλιθους χτισμένους σε δέκα αψίδες και συνολικό μήκος 180 μ. και πλάτος 7-8 μ. Το καταπράσινο φυσικό περιβάλλον στις δύο όχθες του ποταμού είναι μαγευτικό και μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ ή το γεύμα σας.
Αναχωρούμε από το Ντιάρμπακιρ και αρχίζουμε την διαδρομή μας προς βορρά, ανερχόμενοι στις ορεινές κοιλάδες των παραπόταμων του Τίγρη και του Ευφράτη.
Με ενδιάμεσες στάσεις καθοδόν φθάνουμε αργά το απόγευμα στο Ερζερούμ.
Τακτοποίηση στο ξενοδοχείο, δείπνο και διανυκτέρευση.
3η Hμέρα: Δευτέρα 28 Ιουλίου 2025
ΕΡΖΕΡΟΥΜ
Το Ερζερούμ (αρχ. Θεοδοσιούπολις) αποτελούσε μεγαλούπολη ήδη από τα πρώτα βυζαντινά χρόνια. Θα καταληφθεί από τους Σελζούκους μετά την μάχη του Ματζικέρτ και θα συνεχίσει να αναπτύσσεται και να καλλωπίζεται από τους Οθωμανούς Σουλτάνους.
Στην περιήγηση μας θα επισκεφθούμε πρώτα, τον Μεντρεσέ (μουσουλμανικό σχολείο) με τον Διπλό Μιναρέ, το σήμα κατατεθέν της πόλης. Έργο των Σελτζούκων κατά τα τέλη του 13ου αιώνα. Με διαστάσεις περίπου 35×46 μέτρα, είναι το πιο σημαντικό δειγμα μεντρεσέ με δύο ορόφους, τέσσερα iwans και μια ανοιχτή αυλή. Οι διακοσμήσεις, ιδιαίτερα στην πύλη, αποτελούν θαυμάσια δείγματα του βάθους της αισθητικής της σελτζουκικής λίθινης διακόσμησης. Ένας δικέφαλος αετός, δύο φίδια με ανοιχτό στόμα και ένα δέντρο της ζωής που αποτελείται από τεμαχισμένα φύλλα φοίνικα είναι χαραγμένα στη δυτική πλευρά της πύλης. Το ύψος των μιναρέδων στις δύο πλευρές της πύλης, φτάνουν στα 26 μέτρα. Σήμερα λειτουργεί και ως μουσείο και ως αίθουσα εκθέσεων τέχνης.
Συνεχίζουμε στον μεντρεσέ Γιακούτιε. Χτισμένος το 1310 είναι ο μεγαλύτερος από τους μεντρεσέδες με κλειστές αυλές στην Ανατολία. Είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια στο Ερζερούμ με την κάτοψη, την ισορροπημένη αρχιτεκτονική και τις πλούσιες διακοσμήσεις του με ζωικά και φυτικά μοτίβα. Στις πλαϊνές όψεις της στεφανόπορτας τραβούν την προσοχή μοτίβα λεοπάρδαλης και αετού σε κόγχες που περιβάλλονται από τόξα με καλούπια. Ο μεντρεσές που αναστηλώθηκε το 1995, χρησιμοποιείται τώρα ως Μουσείο Τουρκο-Ισλαμικών Έργων και Εθνογραφίας.
Το Μεγάλο (Ουλού) Τζαμί του Ερζερούμ χτίστηκε το 1179. Αποτελείται από ένα φαρδύ κεντρικό κλίτος και τρία κλίτη σε κάθε πλευρά, που το καθιστούν επτάκλιτο τέμενος. Σαράντα κίονες, εκ των οποίων οι δεκαέξι εφάπτονται στους τοίχους, στηρίζουν την οροφή του λατρευτικού χώρου. Στη δεξιά πλευρά του τζαμιού, υπάρχει ένας στρογγυλός πλίνθινος μιναρές με ενιαίο μπαλκόνι.
Το Καραβάνσαράϊ του Ρουστέμ Πασά (βεζίρη του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς) χτίστηκε το 1561 και είναι ένα διώροφο κτίριο που αποτελείται από δωμάτια παραταγμένα γύρω από μια ορθογώνια αυλή.
Σήμερα, το Καραβάνσαράϊ χρησιμεύει ως τόπος παραγωγής και πώλησης από εμπόρους και τεχνίτες αναμνηστικών (κομπολόγια, περιδέραια, δαχτυλίδια) από την ονομαστή μαύρη πέτρα Ολτού (έναν σπάνιο ημιπολύτιμο λίθο που εξορρύσεται μόνο στην ευρύτερη περιοχή).
Λίγος χρόνος ελεύθερος στην αγορά και πεζοί συνεχίζουμε για το Μουσείο Ζωγραφικής και Γλυπτικής. Αρχικά χτίστηκε από τον Μιγκιρδίτς Σανάσαριαν το 1864, ως Αρμενικό Οικοτροφείο Θηλέων. Το σημαντικό για την Τουρκία, όμως είναι ότι εδώ έγινε το Συνέδριο του Ερζερούμ, το 1919 το οποίο συνέβαλε σημαντικά στην διαμόρφωση της νέας εθνικής ταυτότητας από τις Κεμαλικές δυνάμεις της εποχής.
Στην Αίθουσα Συνεδρίων, υπάρχει αντίγραφο της ταυτότητας του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, το προεδρικό γραφείο όπου κάθονταν και τα ονόματα 56 αντιπροσώπων από την Τραπεζούντα, το Ερζερούμ, την Σεβάστεια, το Μπιτλίς και το Βαν που παρευρέθηκαν στο Συνέδριο αυτό. Σήμερα η συλλογή ζωγραφικής του Μουσείου αποτελείται από έργα νεώτερων και σύγρονων καλλιτεχνών, που αντικατοπτρίζουν τα χαρακτηριστικά των διαφόρων περιόδων της τουρκικής ζωγραφικής.
Προαιρετικά γεύμα σε διάσημο εστιατόριο της νέας πόλης με την τοπική σπεσιαλιτέ, το Ισκεντέρ Κεμπάπ Βουτύρου.
Μετά, με το λεωφορείο, θα ανεβούμε στο κοντινό χιονοδρομικό κέντρο Παλάντοκεν, (εδώ πραγματοποιήθηκε και η Χειμερινή Πανεπιστημιάδα το 2011), για να απολαύσουμε την δροσιά και την θέα που παρέχει από υψόμετρο πλέον των 2100 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, απολαμβάνοντας ένα τσάι ή καφέ.
Καλύπτοντας μια περιοχή μήκους 70 χιλιομέτρων και πλάτους 25 χιλιομέτρων, τα βουνά Παλάντοκεν ανακηρύχθηκαν Κέντρο Χειμερινού Τουρισμού το 1993. Στο Ερζερούμ, σημειώνονται χιονοπτώσεις τον Οκτώβριο και Νοέμβριο, ενώ χιονοδρομική περίοδος ξεκινά τον Νοέμβριο και διαρκεί μέχρι τα τέλη Απριλίου.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο στο Έρζερουμ. Η πόλη είναι αρκετά συντηρητική και η νυχτερινή ζωή εδώ απουσιάζει. Όμως για τους λάτρεις της φωτογράφισης τα μνημεία στο κέντρο της πόλης, το βράδυ, φωτίζονται εντυπωσιακά!
Δείπνο και διανυκτέρευση.
4η Hμέρα: Τρίτη 29 Ιουλίου 2025
ΕΡΖΕΡΟΥΜ – ΣΑΡΙΚΑΜΙΣ – ΚΑΡΣ
Αφήνουμε το Ερζερούμ και μπαίνουμε στην καρδιά του Οροπεδίου της Ανατολικής Ανατολίας.
Στον δρόμο μας συναντούμε την πόλη του Σαρίκαμις. Το Σαρίκαμις είναι ένα από τα πλέον αξιόλογα χιονοδρομικά κέντρα της Τουρκίας μέσα σε πυκνά ελατοδάση αλλά και τοποθεσία μιας από τις πλέον πολύνεκρες μάχες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Θα επισκεφθούμε το κυνηγετικό περίπτερο του Τσάρου Νικόλαου Β΄, χτισμένο 1896 (την περίοδο εκείνη, τέλη 19ου αιώνα, η περιοχή ανήκε στην ΤσαρικήΡωσία), γνωστό ως Κυνηγετικό Περίπτερο Κατερίνα. Χτισμένο σε βαλτική αρχιτεκτονική, με κατεύθυνση Ανατολή-Δύση, το κτίριο έχει ορθογώνια κάτοψη και αποτελείται από τρείς πτέρυγες. Θα δούμε επίσης την Ρωσική Εκκλησία του 1900, σήμερα τζαμί και το Ηρώο από τις πολύνεκρες μάχες του Οθωμανικού με τον Ρωσικό στρατό κατά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο.
Συνεχίζουμε για την πόλη του Κάρς πολύ κοντά στα σημερινά σύνορα Γεωργίας-Αρμενίας και παλαιότερα της Σοβιετικής Ένωσης. Το Κάρς είναι ο πρώτος μεγάλος οικισμός στην είσοδο της Ανατολίας για τους λαούς που έρχονται από τον Καύκασο. Έχει το χαρακτηριστικό ότι είναι ένας πανάρχαιος οικισμός που κατοικείται εδώ και χιλιάδες χρόνια και έχει γίνει μάρτυρας της μετάβασης πολλών πολιτισμών στην περιοχή.
Αρχικά θα επισκεφθούμε το Μουσείο Τυριών. Άνοιξε το 2022 ως το πρώτο θεματικό μουσείο τυριών της Τουρκίας. Το μουσείο βρίσκεται σε ένα προμαχώνα του κάστρου του 1734, στο κέντρο της πόλης. Το Κάρς έχει καταχωρηθεί ως η “18η διαδρομή τυριών στον κόσμο” και είναι η πρώτη διαδρομή τυριού της Τουρκίας. Στο μουσείο εκτίθενται οι τρόποι παραγωγής των τοπικών τυριών, με ένδειξη ΠΓΕ (προστασία γεωγραφικής ένδειξης). Το μουσείο περιλαμβάνει επίσης ένα τμήμα όπου δίνονται συνταγές για διάφορες γεύσεις φτιαγμένες με τοπικά τυριά, ένα τμήμα όπου εκτίθενται ενδημικά φυτά που αναπτύσσονται στα οροπέδια του Καρς και φυλές ζώων που εκτρέφονται με αυτά τα φυτά, καθώς και ένα τμήμα πωλήσεων. Με μια έκταση περίπου 5000 τετραγωνικών μέτρων, συμπεριλαμβανομένου ενός καταστήματος μουσείου 250 τετραγωνικών μέτρων, είναι το μεγαλύτερο μουσείο τυριών στον κόσμο σήμερα!
Γεύμα εξ ιδίων σε εστιατόριο για να δοκιμάσουμε, μεταξύ άλλων, τις δύο τυπικές σπεσιαλιτέ του Κάρς (χήνα με πληγούρι & αρνίσιο κότσι με ρεβύθια).
Πεζοί θα κινηθούμε μέσα στην αγορά της πόλης. Στην περιοχή Ορτάκαπι χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα ο Ρωσικός ναός του Αλεξάνδρου Νιέφσκι, σε αρχιτεκτονικό στύλ των Βαλτικών χωρών. Με την αναχώρηση των Ρώσων μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο το κτήριο χρησιμοποιήθηκε ως κλειστή αθλητική αίθουσα και μετατράπηκε σε τζαμί (Φέτιγιε τζαμί) το 1985.
Στην υπόλοιπη περιήγηση μας στην πόλη του Κάρς, θα επισκεφθούμε το Κιουμπέτ τζαμί (πρώην Αρμένικος Ναός των 12 Αποστόλων). Βρίσκεται στους νότιους πρόποδες του Κάστρου και είναι μια από τις εκκλησίες της πόλης που χτίστηκε από τον βασιλιά Αμπά κατά τη διάρκεια του Βασιλείου των Βαγκρατιδών μεταξύ 932-937 μ.Χ. Ο ναός είναι κεντρικά σχεδιασμένος και έχει ορθογώνιο χώρο που θυμίζει τέσσερα φύλλα τριφυλλιού και επεκτείνεται με τέσσερις κόγχες. Αργότερα, το 1064, μετατράπηκε σε τζαμί και ονομάστηκε Kümbet Τζαμί. Όταν η περιοχή πέρασε στη ρωσική κυριαρχία, το τζαμί μετατράπηκε σε Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και όταν περιήλθε στην τουρκική κυριαρχία το 1918, μετατράπηκε εκ νέου σε τζαμί. Το 1964 μετατράπηκε σε Αρχαιολογικό μουσείο και εδώ άρχισαν να εκτίθενται ιστορικά αντικείμενα που προέρχονται από τις ανασκαφές στο Καρς, μέχρι και το 1981. Επαναχρησιμοποιείται ως τζαμί από το 1993.
Παραδίπλα στον ποταμό και στους πρόποδες του κάστρου θα δούμε την Πέτρινη Γέφυρα χτισμένη το 1715 και το πρώην Μουράντιε Χαμάμ, σήμερα καφέ με θέα την γέφυρα, το κάστρο και τον ποταμό. Λίγος ελεύθερος χρόνος για καφέ ή για να ανέβει όποιος επιθυμεί, μέχρι την κορυφή του κάστρου. Η περιοχή του Κάρς (και του Αρνταχάν) αποτελούσε τμήμα της Τσαρικής Αυτοκρατορίας από το 1876 μέχρι και το 1918. Για το λόγο αυτό θα σας εντυπωσιάσουν αρκετά κτήρια της εποχής εκείνης, χτισμένα με βάση την αρχιτεκτονική των Βαλτικών χωρών. Σήμερα αυτά τα κτήρια χρησιμοποιούνται ακόμα ως δημόσιες υπηρεσίες, ιδιωτικές κατοικίες και ξενώνες πολυτελείας. Φαντάζουν παράταιρα αυτά τα ευρωπαϊκά κτήρια μέσα σε αυτό το οροπέδιο της Μέσης Ανατολής. Λίγος ελεύθερος χρόνος στην αγορά και μεταφορά στο ξενοδοχείο, τακτοποίηση στα δωμάτια και δείπνο νωρίς.
Σημείωση: Το βράδυ προαιρετική νυχτερινή διασκέδαση με φολκλορικό πρόγραμμα και παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια του Καυκάσου.
Διανυκτέρευση.
5η Hμέρα: Τετάρτη 30 Ιουλίου 2025
ΑΝΙ (ΑΝΙΟΝ στην Ελληνική)
Θα κατευθυνθούμε στο ανατολικότερο άκρο της Τουρκίας, στα σύνορα με την Δημοκρατία της Αρμενίας, στο Ανί. Εδώ υπάρχει ένας από τους μεγαλύτερους θησαυρούς της ιστορίας, λίκνο διαφορετικών πολιτισμών για χιλιετίες και κατατάχθηκε στην 16η θέση στον Κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO το 2016.
Το Ανί είναι μια μεσαιωνική πόλη χτισμένη σε ένα στρώμα ηφαιστειακής τάφρου, στη δυτική όχθη του ποταμού Arpaçay, ακριβώς στα σύνορα Τουρκίας-Αρμενίας. Εμπορικός σταθμός και πρώτο κέντρο διαμονής στην είσοδο της Ανατολίας, μέσω του Δρόμου του Μεταξιού. Από εδώ πηγάζει ο πλούτος των ερειπίων του. Η πρώιμη ιστορία του χρονολογείται ήδη από το 5000 π.Χ.
Σε μια έκταση 780 στρεμμάτων η οποία περικλείεται από 4,5 χλμ μήκους εξωτερικά τείχη, περιλαμβάνει τζαμιά, εκκλησίες (50 αναφέρουν οι τοπικές παραδόσεις), λουτρά, παλάτια, καραβανσαράϊα, γέφυρες κ.λπ. Αναμφίβολα είναι το σημαντικότερο μνημείο του οροπεδίου της Ανατολίας. Το Ανί, με τη θέση του να υψώνεται πάνω στα βράχια, τους δρόμους, τα παζάρια και τα διπλανά σπίτια, μοιάζει με το Βυζάντιο στις καλύτερες εποχές του.
Θα περιηγηθούμε στον ευρύτερο χώρο, για να θαυμάσουμε τα αναρίθμητα κτίσματα ήδη από το 700 μ.Χ. που ακόμα συνεχίζουν και διατηρούνται άλλοτε σε καλύτερη και άλλοτε σε χειρότερη κατάσταση. Τα τείχη, συνολικού μήκους 4500 μέτρων, χτίστηκαν σε τριγωνικό σχήμα για να εξασφαλίσουν την αρμονία με το φυσικό τοπίο. Έχουν επτά πύλες εισόδου, οι σημαντικότερες από τις οποίες είναι η Πύλη των Λεόντων, η Πύλη του Κάρς και η Πύλη της Κιστέρνας. Τα τείχη, τα οποία μερικές φορές φτάνουν σε ύψος οκτώ μέτρων ανάλογα με την κλίση του εδάφους, χτίστηκαν ως συστοιχίες δύο τειχών μεταξύ 967-989 μ.Χ., και το τελευταίο σύστημα τειχών χτίστηκε το 1064-1065 μετά την κατάκτηση των Σελτζούκων. Δεδομένου ότι τα απότομα βράχια που υψώνονται στο ρέμα Bostanlar στη δυτική κοιλάδα και στο ρέμα Mığmığ στην ανατολική κοιλάδα, παρέχουν φυσική προστασία, τα τείχη που χτίστηκαν προς αυτές τις κατευθύνσεις χτίστηκαν σε μια μονή σειρά. Από την άλλη, τα βόρεια τείχη με θέα την πεδιάδα ήταν χτισμένα πολύ οχυρά με διπλής ή και τριπλή σειρά.
Το εσωτερικό κάστρο (η ακρόπολη), όπου εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά οι πληθυσμοί Ουραρτού, βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο της πόλης με θέα τις κοιλάδες.
Εντός των τειχών ξεχωρίζουν μεταξύ άλλων :
- Ο Αρμενικός Καθεδρικός Ναός με στοιχεία γοτθικής αρχιτεκτονικής, 200 έτη πριν αυτός ο αρχιτεκτονικός ρυθμός εμφανιστεί στην δυτική Ευρώπη, και έκτοτε κυριαρχήσει! Όταν ο σουλτάνος Αλπαρσλάν κατέκτησε την Ανί το 1064, ο καθεδρικός ναός μετατράπηκε σε τζαμί. Έκτοτε ονομάζεται επίσης Τζαμί Φετιγιέ.
- Η Εκκλησία Supr Pirgic (Σωτήρος Χριστού). Η οποία χτίστηκε το 1036 μ.Χ. σε σημείο κοντά στον μεγάλο καθεδρικό ναό στα νοτιοανατολικά των ερειπίων του Ανί και , κατεδαφίστηκε αργότερα για να αναστηλωθεί το 1342. Στη δεκαετία του 1930, η μισή εκκλησία καταστράφηκε από κεραυνό.
- Η Εκκλησία Surp Krikor (Αγ.Γρηγορίου-Tigran Honents). Η εκκλησία είναι ιδιαίτερα αξιόλογη για τις τοιχογραφίες στο εσωτερικό της. Στους εσωτερικούς τοίχους και τον τρούλο του ναού, υπάρχουν τοιχογραφίες που συμβολίζουν τα γεγονότα από τη Γέννηση του Ιησού έως το θάνατό Του.
- Η Εκκλησία Surp Krikor (Αγ.Γρηγορίου-Abughamrents).Ο ναός, ο οποίος έχει κυλινδρική δομή, έχει οκταγωνικό τρούλο και η θεμελίωση του τρούλου στηρίζεται σε 6 πλευρικούς κίονες που στηρίζονται σε αλληλοσυνδεόμενους λεπτούς κίονες που χωρίζουν τη βαθιά επιφάνεια.
- Η Εκκλησία Νεαρών Κοριτσιών. Βρίσκεται στη δυτική πλευρά της κοιλάδας του ποταμού Arpaçay και χτίστηκε στην αφετηρία του δρόμου των καραβανιών που οδηγούσε στην πόλη. Λαμβάνοντας υπόψη την αρχιτεκτονική δομή και τη διακόσμησή του, ο ναός, χαρακτηριστικός του 13ου αιώνα, έχει κυλινδρική κάτοψη και ο τρούλος πάνω του θυμίζει σκηνή.
- Το Καραβάνσαράϊ των Σελτζούκων. Βρίσκεται στο κέντρο του Άνι και χτίστηκε στις αρχές του 12ου αιώνα, στον κεντρικό δρόμο της τότε πόλης. Οι διακοσμήσεις της πύλης αντικατοπτρίζουν την αυθεντική σελτζουκική αρχιτεκτονική.
- Το Μικρό Χαμάμ. Είναι ένα από τα κτίρια της Σελτζουκικής περιόδου τον 12ο αιώνα και αποτελείται από 4 ιδιωτικά δωμάτια, 1 τμήμα θέρμανσης, δύο διαδρόμους και αποδυτήρια. Η οροφή του λουτρού έχει καταρρεύσει ολοσχερώς και οι πήλινοι σωλήνες νερού στους εσωτερικούς τοίχους που καλύπτουν τις ανάγκες του λουτρού έχουν επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας.
- Το Τζαμί Menuçehr. Χτισμένο στα νότια του δρόμου που οδηγεί στην ακρόπολη του Ανί, είναι ένα από τα παλαιότερα έργα των Σελτζούκων και έχει διασωθεί ως τις μέρες μας ανέπαφο.
Επιστροφή στο Κάρς και επίσκεψη στο Αρχαιολογικό και Εθνογραφικό Μουσείο της πόλης. Στην αίθουσα αρχαιολογίας εκτίθενται τεχνουργήματα παλαιολιθικής περιόδου, πέτρινοι πέλεκεις και οστά δεινοσαύρων, τεχνουργήματα της Εποχής του Χαλκού, της περιόδου Ουραρτού, νομίσματα και αντικείμενα της Ρωμαϊκής, Βυζαντινής περιόδου και τέλος της εποχής των Σελτζούκων.
Στην αίθουσα Εθνογραφίας θα πάρουμε μια εικόνα από τον λαϊκό πολιτισμό της περιοχής. Εργαλεία ύφανσης μαλλιού, Οθωμανικά καφτάνια, ασημένιες καυκάσιες ζώνες και πόρπες, χειρόγραφα, σφραγίδες, χάλκινα κουζινικά σκεύη, σαμοβάρια και κηροπήγια. Λίγος ελεύθερος χρόνος στην αγορά, φημισμένη για τα τυροκομικά της προϊόντα (με πλέον ονομαστή την τοπική γραβιέρα).
Για όσους επιθυμούν συνεχίζουμε για επίσκεψη στο Πολεμικό Μουσείο, όπου καταγράφεται η ιστορία του Μετώπου του Καυκάσου, κατά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο. Οι προμαχώνες είχαν σημαντικές λειτουργίες στην άμυνα της πόλης κατά την εισβολή των ρωσικών στρατών ήδη από τον 19ο αιώνα. Χρησιμοποιήθηκαν για αμυντικούς σκοπούς κατά την απόκρουση της ρωσικής επίθεσης του 1828, τη νίκη του Κάρς το 1855 και τον Οθωμανορωσικό πόλεμο του 1877-1878.
Το κτίριο Bloody Bastion χτίστηκε από τον Σουλτάνο III το 1803. Είναι ένας από τους προμαχώνες που χτίστηκε (με το όνομα “Νέος Προμαχώνας”) κατά την περίοδο Σελίμ. Δεδομένου ότι όλοι οι στρατιώτες του Νέου Προμαχώνα, σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής ρωσικής επιδρομής το 1828, το όνομα αυτού του προμαχώνα αναφέρεται πλέον στη τουρκική ιστοριογραφία ως Bloody Bastion.
Το κτίριο αυτό μετατράπηκε σε Μουσείο Πολεμικής Ιστορίας του Καυκάσου και συγκαταλέγεται στα σύγχρονα διαδραστικά μουσεία της χώρας. Πολλά σημαντικά γεγονότα από το 1828 έως την ανακήρυξη της Δημοκρατίας εκτίθενται διαδραστικά στις 8 κύριες αίθουσες του μουσείου.
Στην αυλή του μουσείου βρίσκεται ένα λευκό βαγόνι. Δόθηκε δώρο στον διοικητή του 15ου Σώματος Στρατού, Καζίμ Καραμπεκίρ Πασά, από τους Ρώσους που ήρθαν στην πόλη για την υπογραφή της Συνθήκη του Κάρς στις 13 Οκτωβρίου 1921. Το εσωτερικό του βαγονιού μήκους 13 μέτρων, αποτελείται από σαλόνι, αίθουσα αναψυχής, τραπεζαρία και μπάνιο.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο και δείπνο. Διανυκτέρευση.
6η Hμέρα: Πέμπτη 31 Ιουλίου 2025
ΚΑΡΣ – ΟΡΟΣ ΑΡΑΡΑΤ – ΒΑΝ
Κινούμαστε παράλληλα με τα σύνορα με την Αρμενία και τον ποταμό Άραξη, στις δυτικές και βόρειες πλαγιές του όρους Αραράτ.
Το όρος Αραράτ, το μεγαλύτερο βουνό της Τουρκίας, είναι ένα θρυλικό βουνό λόγω της γεωλογικής του θέσης και σύμφωνα με την παράδοση εδώ στάθηκε η Κιβωτός του Νώε μετά τον Μεγάλο Κατακλυσμό. Το όρος Αραράτ επισκέπτονται χιλιάδες ντόπιοι και ξένοι ορειβάτες κάθε χρόνο. Το ύψος του είναι 5137 μέτρα και αποτελείται από βασάλτη και ανδεσιτική λάβα, δείχνοντας τα χαρακτηριστικά ενός ηφαιστειογενούς. Έχει ελκυστική εμφάνιση με το ύψος, τους παγετώνες, τους ανθρώπους, τις διαφορετικές δομικές απόψεις, τα λιβάδια και τα ορεινά λιβάδια που καλύπτονται μέχρι τη γραμμή του χιονιού.
Σε λόφο πάνω από την πόλη Ντογούμπεγιαζιτ, θα επισκεφθούμε το παλάτι του Ισαάκ Πασά, το πιο διάσημο από τα ανάκτορα που χτίστηκαν κατά την Τελευταία Οθωμανική περίοδο. Δεν είναι μόνο ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και διακεκριμένα δείγματα της οθωμανικής αρχιτεκτονικής, αλλά και ενσωματώνει αρχιτεκτονικά στυλ του Οθωμανικού, Περσικού και Σελτζουκικού πολιτισμού. Η κατασκευή του παλατιού ξεκίνησε το 1685 και ολοκληρώθηκε το 1784 (σε 99 χρόνια!).
Θα περιηγηθούμε στους χώρους του παλατιού. Το παλάτι έχει μέγεθος 5750τμ! Αποτελείται από μια βεράντα στον ισοπεδωμένο λόφο, δύο αυλές και διάφορα κτιριακά συγκροτήματα που περιβάλλουν αυτές τις αυλές.
Διαθέτει όλα τα απαραίτητα τμήματα για ένα παλάτι (χαρέμι, δωμάτια χαρεμιού, κουζίνα σούπας, λουτρό, αίθουσες συνεδριάσεων, χώροι ψυχαγωγίας, αίθουσα δικαστηρίου, τζαμί, διάφορες αίθουσες υπηρεσιών, σαλόνια, δωμάτια υπηρετών, φυλάκων, αποθήκες τροφίμων, αποθήκη πυρομαχικών, αίθουσα τάβλι, ενώ υπάρχουν διάφορα βοηθητικά δωμάτια στα υπόγεια.
Η μνημειακή πύλη και οι άλλες πόρτες που οδηγούν στις αυλές, φέρουν χαρακτηριστικά της σελτζουκικής τέχνης με ανάγλυφα στολίδια και πλούσια φυτικά μοτίβα. Το μονότρουλο τζαμί δίνει στο παλάτι μια ενδιαφέρουσα εμφάνιση με τον μιναρέ του χτισμένο με δύο διαφορετικού χρώματος πέτρες. Εννοείται ότι ο πασάς που ανήγειρε το παλάτι ήθελε να δείξει τη δύναμή του τόσο ενάντια στο περιβάλλον του όσο και στον Σουλτάνο! Τα κενά που φαίνονται στους πέτρινους τοίχους δείχνουν ότι το παλάτι θερμαινόταν από ένα σύστημα κεντρικής θέρμανσης που έμοιαζε με τα σύγχρονα συστήματα κεντρικής θέρμανσης! Το παλάτι είναι ένα αριστούργημα που αξίζει να δείτε με την υπέροχη ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του δομή, τις μνημειώδεις πύλες, το χαρέμι, την αίθουσα χαιρετισμών, το τζαμί και τα εκατοντάδες δωμάτια…
Είναι αδύνατο να μην το θαυμάσετε, μιας και θυμίζει αετοφωλιά σε απόλυτη αρμονία με το γύρω φυσικό περιβάλλον του!
Στην ευρύτερη περιοχή θα δούμε από απόσταση:
- Το Ουραρτιανό Κάστρο. Η ημερομηνία κατασκευής του είναι άγνωστη. Πιθανότατα, χτίστηκε την περιόδο του πολιτισμού Ουραρτού. Τα εξωτερικά τείχη που περιέβαλλαν το κάστρο έχουν καταστραφεί.
- Το Μαυσωλείο του Αχμεντί Χάνι. Το μαυσωλείο βρίσκεται στην κορυφή πάνω από το παλάτι του και είναι ένα από τα πιο επισκέψιμα μουσουλμανικά ιερά της Ανατολίας.
- Το Παλιό Βαγιαζήτ τζαμί. Η ευρύτερη περιοχή του Αραράτ προσαρτήθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1514 και το τζαμί χτίστηκε ακριβώς εκείνη την εποχή. Αφού ισοπεδώθηκε η πλαγιά, δημιουργήθηκε ένα επίπεδο τμήμα με την κατασκευή ενός τοίχου αντιστήριξης. Πάνω του χτίστηκε αυτό το τζαμί από πελεκητή πέτρα και έναν ενιαίο τρούλο που ξεχωρίζει με την απλότητά του.
Γεύμα εξ ιδίων σε τοπικό εστιατόριο (η τοπική σπεσιαλιτέ είναι ο κεφτές Abdigor και η σούπα Keledos).
Λόγω των σκληρών συνθηκών του χειμώνα στο Αραράτ, η ύφανση με βάση το μαλλί συνεχίζεται γενικά σύμφωνα με την παράδοση στους χειροποίητους αργαλειούς μέχρι και σήμερα. Η ταπητουργία είναι η πιο σημαντική βιοτεχνία εδώ. Χαλιά, μαξιλάρια, σακουλάκια, μάλλινες κάλτσες, πουλόβερ και γάντια μοχέρ φτιάχνονται εδώ σε παραδοσιακά ή σύγχρονα μοτίβα.
Στην νότια πλευρά του Όρους Αραράτ, ένα σπάνιο γεωλογικό φαινόμενο, με τη μορφή ενός πλοίου, εξάπτει την φαντασία των ταξιδιωτών. Η Κιβωτός του Νώε! Η τοπική παράδοση υποστηρίζει ότι το πλοίο (η Κιβωτός), προσάραξε ως αποτέλεσμα του Κατακλυσμού του Νώε και έμεινε εδώ.
Με μίνι-μπας φτάνουμε σε ένα παρατηρητήριο που έχει χτιστεί σε παρακείμενο ύψωμα, από όπου φαίνονται τα ερείπια του πλοίου από ψηλά. Αναμνηστικές φωτογραφίες με φόντο την χιονοσκεπή κορυφή του όρους Αραράτ και αναχωρούμε.
Άφιξη νωρίς το βράδυ στο Βαν και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο. Δείπνο και διανυκτέρευση.
7η Hμέρα: Παρασκευή 1 Αυγούστου 2025
ΒΑΝ – ΝΗΣΙ ΑΧΤΑΜΑΡ
Η αρχαία πόλη του Βάν, ήταν χτισμένη μπροστά στην λίμνη. Αποτέλεσε από τον 9ο αιώνα π.Χ. πρωτεύουσα του Βασιλείου του Ουραρτού και διαδοχικά πέρασε στην κυριαρχία των Μήδων, των Αχαιμενιδών και για μεγάλο διάστημα αποτέλεσε το μήλο της έριδος μεταξύ Ρωμαίων και Σασανιδών. Από το 1071 ανήκε στους Σελτζούκους και το 1548 ενσωματώθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Με μεγάλη πλειοψηφία Αρμενίων θα υποστεί καταστροφές κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και η νέα πόλη θα χτιστεί λίγο πιο μέσα από την ακτή, απομακρυνόμενη από τον χώρο του κάστρου.
Επίσκεψη στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο το οποίο εγκαινιάστηκε το 2019 με έκταση 13000τμ με συνολικά 23 αίθουσες εκθέσεων. Στο μουσείο αντικείμενα, νομίσματα και εθνογραφικά έργα ρίχνουν φως στη λαϊκή κουλτούρα του Βαν από την περίοδο Ουραρτού μέχρι την Ρωμαϊκή, Βυζαντινή, Σελτζουκική και Οθωμανική περίοδο.
Επιλεγμένα εκθέματα στο Μουσείο αποτελούν βραχιόλια και περιβραχιόνια από χαλκό, ασήμι και χρυσό της Ουραρτιανής περιόδου. Φέρονταν στα χέρια και τους καρπούς όχι μόνο γυναικών και ανδρών, αλλά και θεών και μυθολογικών πλασμάτων. Στο μουσείο εκτίθεται και μια τεράστια συλλογή από αναθηματικές πλάκες (λίθινες ή και μεταλλικές, κυρίως χάλκινες). Αντικατοπτρίζουν τις λαϊκές πεποιθήσεις του λαού Ουραρτού. Υπάρχουν ανθρώπινα πρόσωπα που απεικονίζονται σε θρησκευτικά και μαγικά θέματα, σε ιερούς τόπους. Είναι μια παράδοση που ξεκίνησε με τους Ουραρτού και διαδόθηκε κατόπιν σε όλη την Μέση Ανατολή. Τα σκουλαρίκια ξεχωρίζουν μεταξύ των κοσμημάτων ως προς το σχήμα και τη διακόσμηση τους. Είναι κατασκευασμένα από μπρούτζο, χρυσό, ασήμι και μόλυβδο.
Το κάστρο του Βάν, χτίστηκε ως ακρόπολη της πρωτεύουσας Τούσμπα (το αρχαίο όνομα του Βαν), το 840-825 π.Χ. σε απότομο βράχο. Εκτείνεται με κατεύθυνση ανατολή-δυτική μπροστά στην λίμνη με την πεδιάδα πίσω του. Είναι απότομος με κλίση προς τα βόρεια, με μια ήπια ράμπα εισόδου από τα δυτικά. Δεν υπάρχουν αξιόλογα μνημεία στο κάστρο, εκτός από επιγραφές από τους Ουράρτου, τους Πέρσες μέχρι και τους Οθωμανούς. Στο ανώτερο τμήμα του κάστρου, το Τζαμί του Σουλεϊμάν Χαν, ο μιναρές του και διάφορες πλίθινες και πέτρινες ημί-κατεστραμμένες κατασκευές, για στρατιωτικούς σκοπούς, παραμένουν από την Οθωμανική περίοδο. Η αρχαία πόλη ιδρύθηκε στα νότια του κάστρου και περιβάλλονταν επίσης από τείχη. Σήμερα η παλιά πόλη σώζεται στην κατεστραμμένη της μορφή, μετά τα τραγικά γεγονότα του 1915.
Θα κατευθυνθούμε προς δυσμάς στην νότια ακτή της λίμνης Βάν (η Θωσπίτις των αρχαίων Ελλήνων) για να επισκεφθούμε το υπαίθριο μουσείο στο νησί Αχταμάρ.
Το νησί πήρε το όνομά του από έναν τοπικό θρύλο. Στην απέναντι όχθη από το νησί ένας νεαρός άνδρας ερωτεύθηκε την αρχοντοπούλα Ταμάρα (Ταμάρ). Εκείνη κάθε βράδυ άναβε έναν πυρσό για να έρχεται ο νεαρός κολυμπώντας στο νησί. Το κατάλαβε ο πατέρας της και ένα βράδυ έσβησε τον πυρσό. Ο νεαρός έχασε την διαδρομή κολυμπώντας και πνίγηκε αναφωνώντας “Αχ Ταμάρ”! Η Ταμάρα (Ταμάρ) μόλις κατάλαβε τι είχε συμβεί πέθανε από θλίψη. Έκτοτε το νησί ονομάζεται Αχταμάρ (τουρκ. Ah Tamar / Akdamar).
Με πλοιάριο θα περάσουμε στο νησί (διάρκεια 20λεπτά).
Το υπαίθριο μουσείο Αχταμάρ δέχεται επισκέπτες από όλο τον κόσμο και τραβάει την προσοχή μας με την αρχιτεκτονική του. Στην ουσία πρόκειται για ένα τεράστιο μοναστηριακό συγκρότημα. Το μοναστήρι, όπου διέμεναν περίπου τριακόσιοι μοναχοί μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, εγκαταλείφθηκε το 1918. Όταν το νησί εγκαταλείφθηκε, όλα τα κτίρια του μοναστηριού κατεδαφίστηκαν και η εκκλησία του Τιμίου Σταυρού υπέστη σοβαρές ζημίες.
Η εκκλησία χτίστηκε μεταξύ 915-921 και έγινε το κέντρο τοπικής Αρμενικής Αρχιεπισκοπής (Καθολικάτο) μέχρι το 1895. Ως προς την κάτοψη του ο Ναός, έχει σταυροειδή κάτοψη με κεντρικό τρούλο, καλύπτεται με υψηλό τύμπανο, τρούλο εσωτερικά και πυραμιδοειδή κώνο εξωτερικά. Το εσωτερικό του ναού είναι διακοσμημένο με τοιχογραφίες, σε μεγάλο βαθμό κατεστραμμένες, όπου απεικονίζονται θέματα σχετικά με τον Ιησού Χριστό.
Στους εξωτερικούς τοίχους του ναού υπάρχουν πλούσιες γλυπτές απεικονίσεις με διάφορες σκηνές βγαλμένες από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Από αυτές, ο προφήτης Ιωνάς στην θάλασσα, η Παναγία με το Βρέφος Ιησούς, η Εκδίωξη των Πρωτόπλαστων από τον Παράδεισο, ο Δαβίδ με τον Γολιάθ, οι Τρείς Παίδες εν Καμίνω, ο προφήτης Δανιήλ στον Λάκο των Λεόντων είναι οι πλέον καλοδιατηρημένες. Στη δυτική πρόσοψη, υπάρχουν σκηνές με κοσμικά θέματα.
Επιστροφή με το πλοιάριο στην ακτή και γεύμα εξ ιδίων σε παραλίμνια ψαροταβέρνα για να πάρουμε μια γεύση από την εκπληκτική τοπική κουζίνα. Ξεχωρίζουν οι ιδιαίτερες γεύσεις όπως το ψάρι Tandoor, οι κεφτέδες Kurt και η σούπα με στάρι και αριάνι.
Το Βαν φημίζεται για τα ασημικά με τεχνική Σαβάτ. Αρχικά χαράσσονται κοσμικά ή θρησκευτικά σχέδια σε ασημένια κοσμήματα ή σκεύη. Κατόπιν στις χαρακιές χύνεται ένα κράμα χαλκού, μολύβδου και θείου, μαύρου χρώματος (νίελο). Πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρχαν περίπου 400 τεχνίτες σε 120 εργαστήρια σαβάτ στο Βαν. Στο Βαν η τεχνική αυτή κατασκευάζεται μόνο σε ασήμι 900 καρατίων. Για αυτό οι Οθωμανοί Σουλτάνοι έδωσαν μόνο στις επαρχίες Βαν και Ντιγιαρμπακίρ, (εκτός από την Κωνσταντινούπολη), την άδεια να σφραγίζουν με υπογραφές αργύρου υψηλών καρατίων. Σήμερα στο Βαν παράγονται προϊόντα τεχνικής Σαβάτ όπως ταμπακιέρες, μενταγιόν, βραχιόλια, σκουλαρίκια, δαχτυλίδια και θρησκευτικά είδη. Επίσκεψη σε εργαστήριο όπου θα θαυμάσουμε αυτή την πανάρχαια τεχνική αργυροχοΐας.
Το χαρακτηριστικό ζώο του Βαν είναι οι λευκές γάτες. Επίσκεψη σε ένα μικρό άσυλο/εκτροφείο αυτής της γάτας για φωτογράφιση. Τα χαρακτηριστικά της είναι μεταξένια πάλλευκη γούνα, τα δίχρωμα μάτια, η εξαιρετική κυνηγετική ικανότητα και η αγάπη για το παιχνίδι στο νερό. Ένα από τα χαρακτηριστικά που τις κάνουν ιδιαίτερα ελκυστικές είναι το χρώμα των ματιών τους. Οι γάτες του Βάν μπορούν να χωριστούν σε τρεις ομάδες ανάλογα με το χρώμα των ματιών τους (και τα δύο μάτια γαλάζια / και τα δύο μάτια κεχριμπαρένια / ετεροχρωμία ίριδος (ένα μάτι είναι γαλάζιο και το άλλο κεχριμπαρένιο). Ελεύθερος χρόνος στην πλούσια αγορά της πόλης. Επιστροφή στο ξενοδοχείο και δείπνο.
Σημείωση: Το βράδυ προαιρετική νυχτερινή διασκέδαση.
Διανυκτέρευση.
8η Hμέρα: Σάββατο 2 Αυγούστου 2025
ΒΑΝ – ΝΤΙΑΡΜΠΑΚΙΡ – ΠΤΗΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΠΡΟΣ ΑΘΗΝΑ (ΜΕΣΩ ΚΩΝ/ΠΟΛΗΣ)
Η πρώτη μας στάση θα είναι για καφέ στην παραλίμνια προκυμαία του Τάτβαν και αρχίζουμε την κάθοδο μας προς τις κοιλάδες του Τίγρη ποταμού. Φτάνουμε στο Ντιάρμπακιρ. Χρόνος ελεύθερος στην αγορά. Για όσους επιθυμούν, μπορούμε να συνεχίσουμε για τον χώρο της ακρόπολης, με θέα στον Τίγρη ποταμό και επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης. Εδώ θα δούμε εκθέματα από την μακραίωνη ιστορία της πόλης. Από την Προϊστορική και Νεολιθική εποχή μέχρι και την περίοδο των Σασσανιδών Περσών και την Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επιπλέον στον ευρύτερο χώρο της ακρόπολης (ένα τεράστιο υπαίθριο μουσείο) βρίσκονται επιπλέον 14 μνημεία, μεταξύ αυτών ο προϊστορικός Τύμβος Amida, ένα τζαμί και η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου χτισμένος στην βάση προγενέστερου κτίσματος του 2ου αιώνα μ.Χ. (υπό ανακαίνιση).
Κατά την μεταφορά μας προς στο αεροδρόμιο θα έχουμε λίγο χρόνο για φωτογράφιση στην ιστορική μεσαιωνική γέφυρα του Τίγρη ποταμού (γνωστή και ως η Γέφυρα με τα Δέκα Μάτια) που συνδέει τις δύο όχθες του Τίγρη με ογκόλιθους χτισμένους σε δέκα αψίδες και συνολικό μήκος 180 μ. και πλάτος 7-8 μ. Το καταπράσινο φυσικό περιβάλλον στις δύο όχθες του ποταμού είναι μαγευτικό.
Πτήση προς Κωνσταντινούπολη
Μεταφορά στο αεροδρόμιο του Ντιάρμπακιρ. Πτήση στις 20.00 με άφιξη στην Κωνσταντινούπολη στις 22.20 (TK-2609).
Πτήση Προς Αθήνα
Ακολούθως, στις 01.40 πτήση για Αθήνα (ΤΚ-1841) και άφιξη στο Ελευθέριος Βενιζέλος στις 03.05.
(*στην συνέχεια πτήσεις για τα υπόλοιπα αεροδρόμια της Ελλάδος).